رزین چیست

رزین نام متمایزی است که به یک ترکیب آلی طبیعی به شکل مایع، متشکل از دو قسمت تشکیل می شود. هنگامی که رزین با سخت کننده ترکیب می شود، یک واکنش شیمیایی با اتصال مولکول های رزین به یک ماده پلاستیکی جامد و با دوام صورت می گیرد.

رزین از چه چیزی ساخته شده است؟

رزین فقط یک ترکیب اضافی برای پلاستیک جامد است. رزین را می توان به اشکال مختلف قالب بندی کرد و در بسیاری از پروژه ها یا صنایع دستی و گاهی در پروژه های صنعتی و تجاری نیز استفاده می شود.

رزین اپوکسی همچنین در سایر کاربردهای صنعتی مانند رنگ، لاک، ریخته گری و ترکیبات آب بندی استفاده می شود. رزین اپوکسی بهترین نوع رزین است، زیرا مقاومت شیمیایی و رطوبت فوق العاده ای دارد. همچنین، در طول زمان پخت، انقباض کمی را نشان می دهد. رزین همچنین دارای عایق عالی و قابلیت های الکتریکی است ، ماندگاری طولانی دارد و در برابر ضربه مقاوم است. همچنین به دلیل طیف وسیعی از ویژگی ها و تقویت کننده ها و ترکیبات متعدد، به طور گسترده ای در قالب گیری قطعات مورد استفاده قرار می گیرد.

رزین اپوکسی از نظر فرآیند پخت با رزین پلی استر متفاوت است. رزین اپوکسی با افزودن یک عامل سخت کننده ساخته می‌شود، در حالی که رزین پلی استر با استفاده از یک کاتالیزور ساخته می شود. رزین های اپوکسی بسیار بهتر از رزین های دیگر با مواد مختلف ترکیب می شوند، اما به یاد داشته باشید که رزین اپوکسی همیشه ضد آب نیست. استفاده از رزین اپوکسی زیر آب برای مدت طولانی توصیه نمی شود و به همین دلیل برای استفاده در صنایع دریایی قابل استفاده نیست.

چسب اپوکسی دو قسمتی، چسب فوق العاده و ترکیب اتصال فایبرگلاس همه انواع رزین ها را نشان می دهند. بسیاری از قسمت‌های جداگانه اسباب بازی های پلاستیکی زمانی تولید می شوند که رزین به داخل قالب تزریق شده و یک بخش پلاستیکی ایجاد می کند و از فرآیند پلیمریزاسیون استفاده می کند. این روش به این دلیل مورد استفاده قرار می گیرد که رزین قبل از پلیمریزاسیون به طور طبیعی جریان می یابد و عملکرد آن را آسان تر و ارزان تر از فرآیند پلاستیک مذاب معمولی می کند.

تاریخچه رزین اپوکسی

رزین چگونه تاسیس شده است، اکنون اجازه دهید به چگونگی بوجود آمدن همه اینها نگاه کنیم. رزین در اصل از درخت کاج و در عصر سنگ آمده بود، مردم سپس از رزین به عنوان یک شکل چسب استفاده کردند. اساساً ما امروزه این کار را می کنیم. آنها پوست درخت را می بریدند و شیره آن که تمام می شود و این رزینی بود که از آن استفاده می کردند. این شیره یا رزین در نهایت به صورت یک توده جامد بر روی درخت قرار می گیرد.

اگر مجبور شدید درختی را ببرید، شیره نوعی رزین است که سخت حرکت می‌کند و حدود 100 درجه فارنهایت مایع می شود و با سرد شدن، جامد شده و ساخته می شود. به غیر از رزین های اپوکسی، رزین های ترموست نیز داریم که به این معنی است که ذوب نمی شوند. به طور معمول آن‌ها یک سیستم 2 قسمتی هستند که برای شروع فرایند پلیمریزاسیون به یک کاتالیزور نیاز دارند و زنجیره ای طولانی از مولکول ها را تشکیل می دهند. این رزین ها از حوزه پتروشیمی سرچشمه می گیرند. با این حال، منابع دیگر از منابع طبیعی مانند روغن محصولات حاصل می شوند.

برخی از شیمی اپوکسی‌ها

آنها رزین های پلیمری گرماگیر هستند. بنابراین مولکول رزین شامل گروه های اپوکسید تک یا چندگانه است. شما، به عنوان کاربر، می توانید شیمی را برای دستیابی به ویسکوزیته یا وزن مولکولی مورد نیاز خود تنظیم کنید. ما 2 نوع اپوکسی اصلی داریم:

1. گلیسیدیل اپوکسی

2. رزینهای اپوکسی غیر گلایسیدیل

این دو نوع اپوکسی را می توان بیشتر گسترش داد به شرح زیر:

1. گلیسیدیل آمین ، گلیسیدیل استر یا گلیسیدیل اتر

2. رزین های سیکلوآلیفاتیک یا رزین های آلیفاتیک

یکی از بهترین و شناخته شده ترین رزین های گلایسیدیل اپوکسی هنگام استفاده از بیسفنول، ایجاد می شود و در واکنش با استفاده از اپی کلرو هیدرین، ترکیب ارگانوکلرن مایع مخلوط می شود. همه انواع دیگر اپوکسی هایی که اغلب استفاده می شوند رزین های اپوکسی مبتنی بر نووالاک نامیده می شوند. هنگامی که یک عامل ترکیب معروف به "سخت کننده" به رزین اپوکسی اضافه می شود، مخلوط سپس ساخته می شود. معروف ترین نوع عامل پخت مبتنی بر آمین است. هنگام در نظر گرفتن رزین های وینیل استر یا پلی استر، آنها نیاز به مقدار کمی (1 تا 3) کاتالیزور برای اهداف پخت اضافه می کنند. با این حال، رزین اپوکسی برای افزودن به یک ماده سخت کننده یا پخت کننده نیاز دارد، نسبت سخت کننده به رزین در بیشتر موارد 1: 1 یا گاهی 1: 2 است. با افزودن پلیمرهای ترموپلاستیک می توانید دوام رزین اپوکسی را افزایش دهید.